De landbouw wordt voornamelijk zelfstandig uitgevoerd net als in de communistische periode.
Het draagt 15% toe aan het Nationaal Product en geeft werk aan 22% van de beroepsbevolking.
Hierdoor is Polen in het algemeen niet afhankelijk van geïmporteerd voedsel,
de meest verbouwde producten zijn: aardappels, bieten en graan.
Kippen en schapen zijn de voornaamste dieren van de Poolse veestapel.
Polen is ook rijk aan natuurlijke grondstoffen, de belangrijkste zijn kolen, sulfaat, koper, lood en zink.
De belangrijkste industrieën zijn ijzer en staal producten, chemicaliën, scheepsbouw, food processing en textiel.
De industrie die altijd door de staat geleid werd, is vanaf het begin van de 90er jaren gaan privatiseren.
Prijzen werden niet langer opgelegd door de staat, de subsidies werden teruggebracht en de waarde van Poolse munt (de Zloty) werd vrijgegeven
toen de moeilijke overgang begon naar een vrije markt economie.
Dit had als gevolg dat de werkeloosheid fors steeg evenals de inflatie, er tekorten ontstonden in consumentenproducten,
een grootte staatsschuld en een algemene val van het standaard leefniveau in Polen.
Alhoewel deze situatie later stabiliseerde, werd de herstructurering en privatisering van de staal- en kolenindustrie minder snel doorgevoerd.
De belangrijkste handelspartners van Polen zijn: Duitsland, Rusland, Italië, Frankrijk en Nederland.
